Deadlines en Beestjes in je hoofd
Afgelopen maand kwam ik maar moeilijk op gang. Ik zou tijd genoeg moeten hebben, maar er kwam veel te weinig uit mijn handen. Daar baalde ik van, want ik heb anders altijd genoeg energie om te presteren. Maar nu lukte het gewoon niet.
Oorzaken? Misschien was ik gewoon moe en had ik even rust nodig. Gezien de drukte afgelopen jaar, kan dat best kloppen. Maar misschien speelde er ook iets anders mee. Een internetfilmpje, een tip van een collega-ondernemer en een gesprek met mijn schrijfcoach inspireerden me om mijn eigen lessen uit het verleden weer eens stevig toe te passen. En met succes. Vandaag vertel ik je wat ik er aan gedaan heb. |
Uitstelgedrag irriteert me mateloos, vooral bij mezelf. En daar had ik afgelopen maand nogal wat last van. Ik had veel te doen en had tijd genoeg, vond ik. Maar ik was moe, kwam moeilijk op gang en zag mezelf veel te vaak andere dingen doen dan dat nodig was. Er kwam gewoon veel te weinig zinvol werk uit mijn handen.
Schop onder mijn kont
Daarna overkwam me een aantal dingen, waardoor ik weer in staat was mezelf een schop onder de kont te geven en actie te ondernemen.
- Vorige week zag ik een TEDTalk-filmpje over uitstelgedrag van Tim Urban. Een geweldig leuk filmpje, dat voor heel veel mensen herkenbaar is. Kijk dit filmpje eerst even om de rest van dit artikel te begrijpen.
- Ik hoorde een tip van Sandra Brandt, een collega-ondernemer (en initiatiefnemer van Klaagvrije Maandag). Zij belt elke week 10 minuten met een collega om af te spreken wat ze die week willen doen en opleveren. Die afspraak helpt haar enorm om die taken ook uit te voeren vóór het volgende telefoontje. (Let the panic monster wake up)
- Een afspraak met mijn schrijfcoach Ria de Wit van Zegge & Schrijve (Jaja, ik schrijf een boek. Komende maanden hoor je er meer van), heb ik toch door laten gaan, terwijl ik geen hoofdstuk had opgeleverd. Zo confronteerde ik mezelf met mijn eigen gedrag.
Ja, ik had enorm last van uitstelgedrag. Ik herkende het onmiddellijk. En, verdorie: ik heb er zelf nog eens een blog over geschreven. Waarom duurt het dan zo lang voordat ik er iets aan doe? Practice what you preach, Ron! Kom op!!!
Aan de slag!
Nou, na het gesprek met ik ben direct aan de slag gegaan. Ik heb de volgende acties ondernomen:
Het gesprek met mijn schrijfcoach
Tijdens het gesprek hebben we uitvoerig gepraat over mijn improductiviteitsworsteling. Dat luchtte op.
Daarnaast hebben we een harde afspraak gemaakt over het opleveren van het volgende hoofdstuk van mijn boek. Want als ik een deadline heb, vooral een deadline met een ander, dan wordt het Paniekmonster uit het filmpje tenminste op tijd wakker.
Inbox Zero en Weekreview
Deze techniek van Ad van der Hulst van Adjustintime, zorgt ervoor dat al het werk, losse eindjes, voornemens en “alles wat anderen van mij willen” is gerubriceerd en dat er een overzichtelijke werkvoorraad ontstaat.
Prioriteren en keuzes maken
Een overzichtelijke werkvoorraad is iets anders dan behapbaar. Slik! Ik heb inderdaad veel op mijn bordje. Zelf laten gebeuren, hoor! Ik kan niemand de schuld geven.
Eerst maar even gekeken wat ik naar de toekomst kan verplaatsen of wat ik beter kan stoppen. Daarna de rest geprioriteerd:
- Het afmaken van die studie is wel belangrijk, maar niet zo urgent als andere dingen. Daarom heb ik die klus een aantal maanden uitgesteld.
- Acquisitie: hoog op de agenda, dus tijd voor ingeruimd.
- Het hoofdstuk in het boek: ingepland, in ieder geval ruim voor de afgesproken deadline. Nu nog het pretaapje in bedwang houden.
Dagstartbord
Ik bezit een dagstartbord wat ik al een tijdje niet meer gebruik. Die is in ere hersteld en ik heb al het werk visueel gemaakt.
Zo blijft die werkvoorraad inzichtelijk en als het te veel is, wordt dat in een oogopslag duidelijk.
Zo wil ik de rationele beslisser in mijn hoofd helpen de baas over het pretaapje te blijven.
Samenwerken
Om mijn sociale controle verder te organiseren heb ik Leo en Eugène uitgenodigd voortaan op mijn kantoor te komen werken. Dat zijn twee collega Lean consultants waarmee ik veel samenwerk. We willen onze drie bedrijven samenvoegen en samen groot groeien. Een gave ambitie die heel veel energie opleveren, maar ook veel werk. Plannenmakerij, productontwikkeling, opzetten van marketing en organisatie, kortom: een heel traject dat altijd bij het starten van een bedrijf komt kijken.
We lopen alle drie tegen hetzelfde uitstelgedrag aan en samen kunnen we dat tackelen.
Vreemde ogen dwingen
Als we samenwerken, nemen we in een dagstart onze plannen voor de dag en week door en kunnen we elkaar helpen als het lastig is. Maar bovendien zijn we elkaars “vreemde ogen” die ons dwingen het werk te doen dat we willen en daarmee het pretaapje beteugelen.
Gelukkig! Afgelopen week heb ik de spirit weer te pakken. Ik heb heel veel gedaan (maar lang nog niet alles), dus ik heb zonder schuldgevoel genoten van afgelopen vrije weekend. Samen met het aapje in mijn hoofd.