Pull: vraaggestuurd werken
Vorige week had ik het over Push- versus Pull-productie in de ongeveer meest eenvoudige vorm. Weet je nog? De campingbakker die vooraf onderzocht wat hij aan croissantjes en baguettes moest bakken. Mocht je het verhaal gemist hebben: lees hem hier dan nog even terug.
Ik ga er vandaag nog even verder op door. Met een Pull-aanpak zorg je voor leverbetrouwbaarheid, zonder geld en ruimte te verspillen.
Met het Pull-systeem werk je vraaggestuurd en daardoor zorg je ervoor dat er nooit grote voorraden aanwezig zijn, maar precies genoeg om schommelingen in de vraag aan te kunnen.
Het Push-gezin
Stel, een gezin werkt aan de hand van een vast boodschappenlijstje. Elke week wordt een vaste hoeveelheid boodschappen gedaan. Hoe lang zal dat goed gaan, denk je? Van de eieren worden er gemiddeld 8 in de week gebruikt. Maar elke week wordt een nieuwe doos van 10 stuks gekocht. En in de zomer lust iedereen jam, en is een pot in 5 dagen op. Maar in de winter eten de gezinsleden liever hagelslag op hun brood en duurt het drie weken voordat een pot op is.
Je kunt je voorstellen wat een slagveld het in de voorraadkast van dat gezin wordt.
Het Pull-gezin
En stel je nu eens een gezin voor met een zeer georganiseerde voorraadkast. Alles wat aangebroken in de koelkast staat, heeft ook een vaste plek in de voorraadkast, met één exemplaar op voorraad. Dus er staat een aangebroken pot jam in de koelkast en één volle pot in de voorraadkast.
Alles in de voorraadkast staat op een rood kaartje waarop bijvoorbeeld staat: “Jam kopen”. En dat kaartje ligt weer op een groen vlakje waarop staat: “Jam wordt gekocht”.
Als de jam in de koelkast op is, wordt de nieuwe pot gepakt. Maar ook het rode kaartje wordt gepakt en in een bakje gegooid. Nu is er een lege, groene plek in de voorraadkast waarop staat: “Jam wordt gekocht”.
Het rode kaartje wordt meegenomen als er boodschappen worden gedaan en aan de hand van dat kaartje wordt nieuwe jam gekocht.
Het proces is zo ingericht dat er nooit méér voorraad is dan één pot jam. En dat die automatisch wordt aangevuld vóórdat het echt op is.
De Pull-supermarkt
In moderne supermarkten is dit proces volledig geautomatiseerd en gefinetuned: Als je met een pot jam bij de kassa komt, wordt die gescand. Niet alleen om het op je kassabonnetje te zetten zodat je kunt afrekenen, maar ook wordt er in het voorraadsysteem één pot jam afgeboekt. Als met jouw aankoop het minimale voorraadniveau is bereikt, wordt automatisch nieuwe jam besteld.
Het minimale voorraadniveau wordt zelfs automatisch aangepast aan bijvoorbeeld bekende fluctuaties in de week, of zelfs voor weersverwachtingen.
Productie-omgeving
En in een productie-omgeving zorgt het Pull-systeem voor een vloeiende en nooit stagnerende aanvoer van onderdelen en halffabricaten, zonder dat er grote voorraden worden aangevoerd. Autofabrieken zoals Toyota en hier in Nederland Scania zijn hier volledig op ingericht. Elke vaste paar minuten rolt er één nieuwe Scania vrachtauto van de band, die al verkocht was, toen het productieproces startte. En belangrijker: als de verkoop niet zo hoog is, gaat de band langzamer draaien, zodat ze niet teveel gaan produceren.
Hoe ze dat voor elkaar krijgen? Dat doen ze met behulp van de begrippen Takttijd en Kanban.
En bij jou?
Hoe is het bij jou geregeld? Wordt van het printpapier zomaar wat besteld, en grijp je nog regelmatig mis? Of is er een proces dat automatisch bestelt als er weinig voorraad meer is?
En het primaire proces? Werken jullie vraag- of aanbodgedreven?
Ik ben benieuwd. Laat het me weten.